Los últimos días en Hollanda!

Hier mijn laatste bericht vanuit Nederland.
Mijn laatste dagen zijn aangebroken. Toch best gek.. laatste dagen met mijn familie, laatste avonden in mn eigen bedje slapen, het normale leven in het koude Nederland verruilen voor een leven aan de andere kant van de wereld, in een totaal ander land, met andere mensen, andere normen en waarden, andere leefgewoontes.
Wauw, ben zo benieuwd wat me allemaal te wachten staat.

Ik wil voordat ik verder ga eerst alle lieve mensen heel erg bedanken voor alle donaties! Echt super! Uiteraard is storten nog steeds mogelijk de aankomende 5 maanden.;)
En ik wil bij deze ook mijn zus in het bijzonder bedanken voor de geweldige ‘’goodbye’’ party die zij voor mij heeft geregeld afgelopen zaterdag. Het was echt een top avond, en ben blij iedereen nog gezien te hebben voor mijn vertrek.

Ik heb mijn voorbereidings traject vorig weekend afgesloten op de organisatie in Amsterdam.
Ik heb hier met drie andere meiden die op reis gaan, een weekend gelogeerd met de bedoeling het weekend meehelpen/kijken bij maatschappelijk problematiek in Nederland.
Want ja, ook hier komt armoede, mensen die op straat leven en vaak ook verslaafd aan van alles en nog wat zijn, voor.
Vrijdag moesten wij aanwezig zijn bij het Don Bosco huis (=organisatie). We hebben even bij gekletst over elkaars plannen met een kopje thee, koekie en n chipie en zijn vroeg richting bed gegaan, want de volgende dag werden we om 9.00 uur verwacht bij opvang van moeder Theresa.
Met onze ogen nog half in slaap stand, dik ingepakt, door de kou richting de opvang.
Hier aangekomen kregen we n enig schortje aan, een mesje in de handen gedrukt, en we mochten groenten helpen snijden. De hele ochtend werd er gewerkt aan het voorbereiden van de maaltijd voor de middag. De mensen die helpen zijn allemaal vrijwilligers, en hier en daar wat zusters, en ik vind het dan ook erg bijzonder dat ze hier elke keer tijd voor vrij maken om te komen helpen.
Om half 12 waren we klaar met het gerasp en t snijden, en konden we de stad in om te lunchen en rond te slenteren, 15.00 uur werden we terug verwacht. Maar omdat het zo vreselijk koud, glad, vies weer was zijn we eerst een chill cafeetje in gevlucht om ons op te warmen met thee en warme chocolade melk. Hierna zijn we in een lunchroom beland, waar we luxe broodjes carpaccio, geitenkaas salade, tosti’s weg hebben zitten snaaien. Wat best krom en dubbel is als je smorgens aan t werkt bent voor het voedsel voor daklozen.
Om 15.00 uur waren wij terug bij de opvang en was drukte van jewelste. De hele zaal zat vol met daklozen mensen die allemaal kwamen eten. De bedoeling was dat wij hun zouden gaan bedienen.
Vond het bijzonder om te zien dat er ook veel mensen tussen zaten waarvan je het totaal niet zou verwachten dat deze man/vrouw dakloos is. Ook een paar jonge gaste en n meisje, van ongeveer mijn leeftijd, waarvan ik dacht; hoe kom je in hemelsnaam in zo’n situatie terecht op zo’n leeftijd.
Vond dat wel shocking. Helaas hebben we niet de tijd gehad om met de mensen te praten, het ging allemaal zo snel. Ze aten hun bord leeg, sommige hun 2de bord, andere vulden zelf meegenomen bakjes en ze gingen er weer vandoor. Je zou zeggen met dat weer; ik blijf zo lang mogelijk in de opvang. Maar nee, ze waren binnen no time er weer vandoor.
Vond het wel bijzonder dat ze erg dankbaar waren, en je ook bedankte voor het eten. Ook een dakloze mevrouw die ons erop aansprak, en vroeg of we dit vrijwillig deden, en hoe goed ze dat vond. Echt super lief.
We hebben nog geholpen met het opruimen, afwassen, schoonmaken van de zaal en zijn vertrokken terug naar het Don Bosco huis.
S Avonds stond op de planning een rondleiding over de wallen en langs maatschappelijke instellingen daar. Eerst lekker gegeten met de bewoners (vrijwilligers van SAMEN en aanhang) van het huis, en toen met ongeveer 15 man als een stel Chinese toeristen de stad in richting de wallen.
Een vrijwilliger van SAMEN leidde ons rond en vertelde het 1 en ander. Jammer dat het zo vreselijk koud was, want halverwege heb ik niet meer zo goed geluisterd haha.
Aan het einde van de avond nog even een cafeetje in gegaan, opgewarmd en wat gedronken, en uiteindelijk weer richting het Don Bosco huis. Zondag zou er ook wat op de planning staan maar dat kon niet doorgaan, dus hebben na het ontbijt afscheid van elkaar genomen, en weer naar huis gegaan.
Vond het bijzonder om dit weekend mee te maken. En uiteraard was het super gezellig met jullie meiden, bedankt voor het lachen, tot over 6 maanden.:)

Excuses mensen voor het mega verhaal, als ik éémaal bezig ben met schrijven dan ben ik niet meer te stoppen. ;) Dus bereid jullie maar voor op de aankomende story’s.;)
Ik zal zo spoedig mogelijk wat van mij laten horen over de eerste ervaringen op het project.

Adióooooooos!
Besosss a todos!!!